με παίρνει από κάτω
αισθάνομαι έναν
άσχημο φόβο
και το στομάχι μου όλο πιάνω!
Η αλήθεια μπορεί να είναι ωραία
και πάντα αυτή τη προτιμώ
όμως πονάει, γιατί όλα αυτά είναι μοιραία
και με τίποτα δε μπορώ να τα αποφύγω!
Κάθε φορά, που αποκαλύπτω τη ψυχή μου νιώθω ένα κενό
αφού αδειάζω, κόβεται η αναπνοή μου
πέφτω σε εκείνο το γκρεμό..!!
Πάλι μίλησα για εσένα, έτσι πολύ ξαφνικά
δε το ήθελα,
προέκυψε στα καλά καθούμενα!
Από εκείνη την ώρα προσπαθώ να συνέλθω,
να ξεχάσω, να ξεχαστώ,
όμως δε μπορώ να επανέλθω,
αφού μου έχεις πάρει το μυαλό!
Κάθε φορά, που λέω πώς νιώθω
θέλω να εξαφανισθώ,
να πάθω μια αμνησία μωρό μου
γιατί δε θέλω άλλο να σε αγαπώ!
magicfariel
