μεσημεριάζει αλλά κανείς δε τεμπελιάζει..
Όσο περνάει η ώρα, τίποτα
δε μου αρέσει,
αφού είναι μόλις Δευτέρα και είμαστε ακόμα στη μέση..
Όσο περνάει η ώρα, χάνω το κέφι μου όλο και περισσότερο, χάνω το νόημα, θέλω να φύγω απο τη δουλειά το συντομότερο!
Έφτασε κιόλας τέσσερις, αλλά δεν έχει καμία σημασία,
αφού και δέκα να πάει το βράδυ, πάλι μια απο τα ίδια!
Το ρολόι μου κοιτάζω και ξενερώνω συνεχώς
θέλω να ξεχάσω τα πάντα, αλλά δε γίνεται δυστυχώς!
Όσο περνάει η ώρα, βαριέμαι και αναστενάζω
θέλω να ξεσπάσει μια μπόρα, έτσι άνετα για να κλάψω..
Ότι και αν κάνω, οτι και αν πω
δεν έχει καμία αξία
αφού οτι νιώθεις εσύ, νιώθω το αντίθετο εγώ..
και δε μου δίνεις και καμία σημασία!
Δε πειράζει.. έχω ακόμα μια επιλογή.. να εξαφανισθώ..
magicfariel
