σε εσένα! Στα δυο σου μάτια!
Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο?
Πώς γίνεται να σε νιώθω τόσο κοντά και να μην είσαι?
Τι μου λες τόσες ώρες? Προσπαθείς να με μαγέψεις?
Η απάντησή μου είναι αρνητική! Γιατί αυτό είναι το σωστό, το φρόνιμο και το αξιοπρεπές! Ότι δίνεις παίρνεις στη ζωή αυτή και εσύ ακόμα παίρνεις και δε χορταίνεις με τίποτα!
Μονοφαγάς κανονικός, αλλά έτσι είναι οι πραγματικότητες… Μονόπλευρες και εγωιστικές!!
Και ταξιδεύω και φεύγω μακριά και ξεχνώ εσένα, τα μάτια σου την ύπαρξή σου! Και τσουπ ξαφνικά με πιάνει ένα ρήγος, γιατί ήρθες ξανά, επέστρεψες, χωρίς να φανείς και μου λες, τι μου λες? Ότι και να λες, έχεις άδικο! Δε σε ακούω αυτή τη φορά και ας μου λείπεις και ας και ας.. ότι και αν νιώθω, έχω ευτυχώς ακόμα μυαλό! Θέμα χρόνου είναι να το χάσω, όμως ακόμα καλά το βαστώ!
Και συνεχίζει το μυαλό μου και ταξιδεύει, φεύγει μακριά, και σκοντάφτει εκεί στα βουνά, που δεν είναι τίποτα άλλο από τα πειράγματά σου, εκείνα τα νοερά.. Γιατί δε με αφήνεις να φύγω? Ούτε εγώ σκοπεύω να κάνω κάτι τέτοιο.. Ποτέ ξανά! Ήξερες, για αυτό έβαλες τα βουνά, έτσι δεν είναι?
Άσε με να κάνω κύκλους, έτσι να νομίζω ότι κάτι κάνω και εγώ, αφού ακόμα και το ραδιόφωνο παίζει λίγο πιο συχνά το φοβερό τραγούδι.. Crawling back to you, το ακούω και χαμογελώ γιατί τελικά μεγάλη αλήθεια η ατάκα αυτή.. σέρνοντας, μπουσουλώντας, όπως θες.. ερπετό σκέτο..! Αν αυτά δεν είναι μάγια τότε τι είναι..?
Εντάξει με έπεισες, πάω να αφήσω βαλίτσα! Δε πάω πουθενά, το μυαλό μου είναι σε ένα ταξίδι και μόνο! Στο δικό σου.. ότι και αν σημαίνει αυτό.. η απάντησή μου όμως είναι ακόμα αρνητική.. για όλα υπάρχει μια αιτία.. ταξίδεψε και εσύ λίγο παραπέρα και θα δεις..
magicfariel
