εκεί στα Βενετσιάνικα κανάλια..
Πόσο ρομαντικό φαντάζει
και πόσο παραμυθένιο
το όνειρο
αχαλίνωτο καλπάζει
εκεί στο δρομάκι το ποταμένιο..
Πω πω.. παράξενα νιώθω τώρα
ξαφνικά μου ήρθε το κέφι
θέλω να ταξιδέψω απο ώρα σε ώρα
να δω το κάρμα τι θα μου φέρει..
Μια τσάρκα με μια γόνδολα,
μόλις το έβγαλε το national geographic
με ξετρέλανε, με ξεσήκωσε
πρέπει κάπως να βγάλω εκείνο το άχτι!!
Μαζί σου θα ήταν τέλεια,
όμως και μόνη μου πηγαίνω
όχι δεν είναι αφέλεια,
περνώ και μόνη μου καλά και ξέρω το άγνωστο να διαβαίνω..
magicfariel
