το λαιμό μου δροσίζει, έτσι ξαφνικά,
τα μαλλιά μου χαϊδεύει..
και τα λοιπά ισα που
τα διαπερνά..
Έφτασε γλυκό μεσημεράκι,
η ώρα που θα νανουριστώ,
το φως έξω τρεμοσβήνει,
από το συννεφιασμένο ουρανό!
Πόσο μου αρέσει αυτή η ώρα,
όταν έτσι ξαφνικά,
από τη καυτή τη ζέστη που έξω, έχει τώρα
μια μπόρα θα ξεσπάσει από το πουθενά!
Φύσα και άλλο, μου αρέσει,
με δροσίζεις φυσικά,
τα μακριά μου μαλλιά θα σηκώσω πάνω
και θα στηθώ, σε εκείνο το μπαλκόνι, εκεί μπροστά!
Βάλε όλη τη δύναμή σου,
πάνω στο σύννεφο να ανέβω να παρασυρθώ,
να ταξιδέψω προς το Νότο,
που ίσως έχει καλύτερο καιρό..
magicfariel
