ημέρα θα σε σκέφτομαι, θα χαμογελώ, γιατί είναι η ημέρα σου και το μυαλό μου πηγαίνει σε εκείνη την αύρα την ανεξήγητη, εκείνη που θα είναι συνεχώς από πάνω μου, δίπλα μου, μέσα μου και θα με τσιγκλάει, όσο τίποτα άλλο, στο κόσμο όλον!
Εν ολίγοις δε θα με αφήσει να αγιάσω, ούτε λεπτό, αφού η αλήθεια είναι ότι θέλω να κάνω και εγώ αυτό το φανταστικό, το νοερό το ταξίδι και να βρεθώ και εγώ εκεί που ο κόσμος όλος θα λάμπει από χαρά και ευτυχία.. Ο κόσμος σου.. Αυτός ο ονειρεμένος, ο φανταστικός, ο χαμογελαστός ο κόσμος σου..!!
Χαμογελώ, γιατί προσμένω το πείραγμά σου, εκείνο που θα μου ανάψει φωτιές, που θα φέρει το χάος στη ψυχή μου, που θα με αναστατώσει σε δευτερόλεπτα και θα θέλω να πεθάνω επιτόπου! Να εξαφανισθώ? Θα με τρώει η αγωνία.. Να προσποιηθώ αδιαφορία, το σαράκι είναι ένα και καίγεται ήδη χρυσό μου..
Τι να κάνω για να ξεχάσω, όλα αυτά που δε θέλω να ξεχάσω, αλλά να… χάθηκε η σκέψη μου, ο ειρμός μου.. είμαι ήδη σε εκείνο το σημείο.. και ας είναι νωρίς ακόμα..
Αναστενάζω, καίγομαι, τσουρουφλίζομαι και η ώρα 10 το πρωί! Ούτε το θερμόμετρο δεν έχει ανέβει καλά-καλά.. Πού να πιάσουν και οι ζέστες.. Θα μου μιλάς και θα σου μιλώ.. Αυτό είναι το παιχνίδι! Εκείνο του μυαλού..
Ξέρω, μέχρι το βράδυ θα έχω τρελαθεί, θα έχω χαθεί, θα τα έχω δει όλα, όμως, οι κανόνες είναι κανόνες!
Ή παίζουμε και καιγόμαστε, ή δε παίζουμε καθόλου..
Αν αυτό δεν είναι ένα παράξενο πάθος, τότε τι είναι..??
magicfariel
