δε χρειάζεται, ούτε και αυτό..?
Εντάξει δεν είμαι και το καλύτερο κορίτσι όλου του κόσμου, κάνω και εγώ τις ζαβολιές μου, όμως ούτε ανήθικη είμαι, ούτε πρόστυχη, ούτε καμία ξιπασμένη!
Είμαι μια γυναίκα με πάθη και αδυναμίες! Ότι θέλω, το κυνηγάω, το παλεύω, το πιστεύω, το αγαπάω, όμως πάντα υπάρχουν και κάποια όρια! Κάποιες αρχές! Δεν είμαστε όλοι ίσοι και όμοιοι στο κόσμο αυτό! Για αυτό υπάρχουν και οι εξαιρέσεις..
Τραγικό να πέφτεις στο γκρεμό για κάποιον, είτε είναι φίλος, είτε συγγενείς, είτε μια ύπαρξη τέλος πάντων και να μη παίρνεις πίσω, ούτε τα μισά! Πόσο σε αδειάζει κάτι τέτοιο και σε τι χρόνο, είναι απίστευτο και αυτό..
Με πιο τρόπο εσύ εκεί έξω, δείχνεις ότι με εκτιμάς σαν άτομο? Με το να με κοροϊδεύεις και να παίζεις με τη καρδιά μου? Το βρίσκεις ώριμο αυτό?
Με πιο τρόπο πρέπει εγώ να σε αντιμετωπίσω από σήμερα, όταν ξέρω ότι είσαι πολύ κακός άνθρωπος, σκληρός, δίχως συναισθήματα προς τουλάχιστον στους ανθρώπους που σε αγαπάνε..?
Τι πρέπει να πω πάλι στον εαυτό μου, για να τον πείσει να σε συγχωρέσει ξανά και ξανά??
Μπορεί να έχεις όλα τα καλά του κόσμου, μπορεί να σου ανήκουν άξια, μπορεί να μη στερηθείς ποτέ ξανά τίποτα στη ζωή σου, ναι τα έχεις όλα, όμως αν δεν έχεις καρδιά, ανθρωπιά, συντροφιά, ένα καλό φίλο, ένα πιάτο ζεστό φαί, τότε δεν έχεις τίποτα! Είσαι ο πιο φτωχός άνθρωπος του κόσμου!
Θυμήσου εκείνη την αρχή, τις αγωνίες σου, τη πορεία σου, μάθε ξανά τον εαυτό σου από την αρχή, γιατί τον έχεις χάσει!
Πολύ θα ήθελα να σε βοηθήσω, όμως κάθε φορά που βρίσκομαι εκεί κοντά σου, κάθε φορά με πληγώνεις! Βρίσκεις πάντα τον τρόπο να μου θυμίζεις ότι τελικά ότι είχα σκεφτεί για εσένα, στην αρχή, έτσι είναι όμως η αλήθεια είναι ότι είσαι ακόμα περισσότερο, ποτέ δε το φανταζόμουν, αυτό!
Ότι ένιωσα τις προηγούμενες ημέρες εξαφανίσθηκε! Και αυτό αλήθεια είναι! Νιώθω το απόλυτα τίποτα αυτή τη στιγμή! Τόσο άδεια, τόσο χαζή, τόσο απογοητευμένη, που θέλω να κοιμηθώ και να μη ξυπνήσω ποτέ!
Όμως ούτε αυτό με αφήνεις να κάνω.. τελικά!
magicfariel
