Κοιμόμουν, δίχως όνειρα, γιατί όταν χάνεις την ελπίδα, χάνονται και αυτά.. Μου αρέσει να
κοιμάμαι
τα μεσημέρια.. Ηρεμούν τα νεύρα μου.. Φτιάχνω επιδερμίδα. Εκείνη του μωρού.. Γιατί κατά βάθος
και εγώ ένα μωρό είμαι.. που θέλω να με αγαπούν και να με φροντίζουν..
Χαμογελώ, γιατί πήρα μια απίστευτα ευχάριστη έκπληξη! Θέλω να πιστεύω πως όλα θα πάνε μια
χαρά, πως επιτέλους θα λυθούν τα κακά τα μάγια και πως θα χαμογελάσω και θα ξεπεράσω όλα
τα κακά που με βρήκαν απο τον Απρίλιο ως σήμερα..
Είμαι μια ρομαντική ύπαρξη και ευαίσθητη πολύ. Μπορεί να γκρινιάζω, να φωνάζω, να
παραπονιέμαι, αλλά κατά βάθος έχω μια ψυχή, δυνατή μπορώ να πω, που συνεχώς το παλεύει
γιατί είμαι και ανήσυχη πολύ.. Τι να κάνουμε τώρα..
Δε μπορώ να συγκεντρωθώ, πάει το έχασα το μυαλό.. γιατί δε το περίμενα με τίποτα! Γιατί πρέπει
πάντα να σέρνομαι στα πατώματα πριν γίνει ένα θαύμα; Τι τιμωρία είναι αυτή αγαπητό μου σύμπαν;
Θέλω να χιονίσει. Επιμένω. Να τρελαθώ τελείως. Να μεταμορφωθώ σε ξωτικό του δάσους και να
χαθώ κάπου εκεί.. Στο άγνωστο. Γιατί μου αρέσει και αυτό..
Επανήλθαν όλα! Η ελπίδα, το φως, το χρώμα, όλα βασικά τα βλέπω ροζ, γιατί δε θέλω άλλο
κάρβουνο! Αρκετά! Μια το ένα, μια το άλλο. Βαρέθηκα, κουράστηκα.. Θέλω εκείνα τα παλ,
γιατί με εκφράζουν καλύτερα. Αγαπημένο χρώμα το σιέλ, σα να είμαι αγοράκι..
Και επειδή είμαι κοριτσάκι, πάω να ξαπλώσω και να ονειρευτώ, εσένα, τον μοναδικό άνθρωπο
που παίζει έτσι με τη ψυχή μου.. Τον άνθρωπο που με απογειώνει στους ουρανούς και με
προσγειώνει με το πιο ανώμαλο και απρόβλεπτο τρόπο..
Ελπίζω αυτή τη φορά απλά να αγαπήσουμε ξανά..
Γιατί κατά βάθος είμαι μια ρομαντική ύπαρξη..
magicfariel
