Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

Καλησπέρα κύριε Έρωτα.. με θυμάσαι..;;;

ή μήπως με ξέχασες, δε νομίζω να με φοβάσαι...

Με αποφεύγεις, ή μου φαίνεται; Κάνεις πώς δε με ξέρεις;

Κάτσε δυο λεπτά να σου θυμίσω..

Είμαι εκείνη η κοπέλα που σου
είπε Σ'αγαπώ και αναρωτιόταν πώς θα ζήσει τόσους μήνες μακριά σου.. Μήπως με θυμήθηκες τώρα;;

Εκείνη που σου χαμογελά κάθε φορά που σε βλέπει.. Α ξέχασα, πολλές σου χαμογελούν, όμως το δικό μου είναι διαφορετικό, είναι ζεστό, είναι πονηρό, κρύβει μυστικά..  Μη χαμογελάς, σε βλέπω.. πες μου τώρα, κατάλαβες ποια είμαι...

Θες να σου πω και άλλα;;; Γιατί μου κάνεις το δύσκολο;; Τι έπαθες, τόσο πολύ με έχεις ξεγράψει απο το χάρτη σου;;; Να πάω μήπως σε άλλη χώρα;; Μήπως εκεί να έχω περισσότερες ελπίδες;;

Άντε, αφού επιμένεις θα σου πω..

Είμαι εκείνη που κάθε φορά που σε κοιτά μέσα στα μάτια, σε αναστατώνει, σου θολώνει το μυαλό και ξέρω πως θες να με βουτήξεις και να με φιλήσεις με τόσο πάθος, με αγριάδα, να με πονέσεις, να με τρελάνεις, γιατί οι επιθυμίες, αυτές οι ανεκπλήρωτες επιθυμίες φουντώνουν με τα χρόνια και όχι δε φεύγουν.. Μήπως ένιωσες κάτι να σε διαπερνά;; Η αύρα μου είναι αυτή, καθώς διαβάζεις τα λόγια μου.. Δώσε προσοχή.. λοιπόν..

Εκείνη που φοβάται να σε αγγίξει, όμως σε χαιρετά με ένα και μοναδικό τρόπο.. Παιδικό, χαρωπό, ναζιάρικο, όμως σου αρέσει και παρασύρεσαι και με χαιρετάς το ίδιο! Πόσο παράξενο είναι αυτό, για εσένα έναν άνθρωπο, τόσο σκληρό και βάναυσο.. Ναι φοβάσαι, μη σε μαγέψω και σε παρασύρω στο κόσμο μου, το δικό μου, αυτό των ξωτικών και του ονείρου.. Δεν έχεις μάθει έτσι.. Δυστυχώς.. Χάνεις πολλά απο τη ζωή σου μωρό μου..

Είμαι η γυναίκα, που πιστά σε ακολουθεί, όσο ξεροκέφαλος και πεισματάρης και αν είσαι, αλλά τώρα είμαι πολύ νευριασμένη μαζί σου, για να σου κάνω τα χατίρια. Μου έχεις βγάλει το κακό το ξωτικό, εκείνο που θέλει να σου στύψει το λαρύγγι, να σε πονέσω όσο με έχεις πονέσει, όμως μόνο που θα σε αγγίξω, θα χαθώ, θα φουντώσω, θα αφεθώ στη μαγεία του πάθους και δε ξέρω κατά πόσο θα θέλω να σε πονέσω ή να σου κάνω έρωτα τρελό, απρόβλεπτο και αξέχαστο, έτσι όπως σου αρέσει..

Μήπως με θυμήθηκες τώρα;; Σε ξανά ρωτώ.. Είμαι αυτή που αποφεύγεις κύριε Έρωτα, αλλά όλο στα χωράφια μου τριγυρνάς και παρακολουθείς.. Θες να ξέρεις.. Όμως γιατί;; Αφού δε σε ενδιαφέρω.. Σωστά.. κύριε Έρωτα;;;

Καλό βράδυ... ξέρεις εσύ!!!!

magicfariel