καθώς περπατούσα με την αδερφή μου και μια φιλενάδα μου, μέσα στη παλιά πόλη στο νησί της Κω, εκεί στα αμαρτωλά τα μπαράκια, ερωτεύτηκα παράφορα
και αστραπιαία, έναν άντρα.. Η αιτία, το άρωμά του.. !!!
Πέρασε απο δίπλα μου σα σίφουνας, περπατούσε γρήγορα και το μόνο που ένιωσα ήταν εκείνη τη μυρωδιά, την αξέχαστη μπορώ να πω..
Τρελάθηκα, αρρώστησα, έχασα τη γη κάτω απο τα πόδια μου. Έπρεπε να δω, ποιος ήταν!! Έτσι λοιπόν, χωρίς να πω κουβέντα, άρχισα να περπατάω γρήγορα, χάθηκα απο τη παρέα μου και χωρίς να καταλάβω, βρέθηκα σε εκείνο το μπαράκι, το πολύ γνωστό και επώνυμο και ναι ήταν ο μπάρμαν!!!
Ψιλός, αδύνατος, με κοτσίδα, καστανός με φοβερά μάτια και χαμόγελο. Αυτό ήταν! Κεραυνοβόλος έρωτας! Έπρεπε να τον γνωρίσω. Δεν υπήρχε περίπτωση. Έστω για μια βραδιά!
Τα κορίτσια, σοκαρίστηκαν. Με ρωτούσαν τι έγινε; Τι συνέβη; Αλλά εγώ είχα πάθει. Τα μάγουλα κατακόκκινα, η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά. Με είχε μαγέψει το άρωμά του. Ο στόχος ήταν ένας, η γνωριμία! Να όμως που έπρεπε να γυρίσω σπίτι.. Με το χρονόμετρο η έξοδος τότε.. Πω πω.. στεναχώρια..
Και έτσι λοιπόν σε μια άλλη έξοδο, εκεί στο Kahlua, πάω να παραγγείλω ποτό και ποιον βλέπω..;;; Τον μπάρμαν!!!!!!!!!!!! Εγκεφαλικό το ξωτικό... Ή πιο τέλεια ευκαιρία για να τον γνωρίσω.. Δε θυμάμαι πως το έκανα το σκηνικό.. έχουν περάσει και κάτι χρόνια απο τότε, όμως και το τηλέφωνο του πήρα και τον συνάντησα κρυφά..
Ωσότου όμως να γίνει αυτό.. τα μπαράκια τα είχα κάνει δεύτερο σπίτι μου και ας είχα ωράριο κανονικό.. Πάντα αργούσα και πάντα άκουγα εκείνη τη περιβόητη κατσάδα με τη συνοδεία της απειλής, τύπου δε θα ξανά βγω έξω.. αλλά μπενάκης-βγενάκης.. έρωτας ήταν αυτός...!!!
Ένα καλοκαίρι ολόκληρο, αναστέναζα για το μπάρμαν, μέχρι που βρεθήκαμε πιο κοντά..
χα χα χα ... πιο παγοκολόνα δεν έχω γνωρίσει στη ζωή μου... Κάλπικο το μωρό απο ολες τις απόψεις.. να και τα χρυσά τα φτυάρια πρωί-πρωί... να λέμε και τα καλά να λέμε και τα κακά.. το μόνο που άξιζαν επάνω του ήταν εκείνο το άρωμα.. (Davidoff cool waters) και τα μάτια του..
Έτσι μαζί με τα αποδημητικά πουλιά, έφυγα και εγώ, χάθηκα, κάπου στο βορρά, άλλαξα σελίδα και ξεπέρασα το μπάρμαν εκείνο, που τότε φάνταζε ως όνειρο..
.να που τον συνάντησα ένα βράδυ μπροστά μου, εκεί στο βορρά, έξω απο κάτι μπαράκια..
..έπειτα δε τον είδα ξανά.. όμως έμεινε κάτι.. το άρωμά του.. μια ρομαντική ανάμνηση.. τίποτα άλλο..
..κρυφές εξομολογήσεις.. ενός ξωτικού..
magicfariel
