Μα σε βλέπω, είσαι εκεί! Γιατί κρύβεσαι; Φοβάσαι κάτι; Εεεε ψιτ, δώσε λίγη σημασία, γιατί άνοιξη έρχεται, θα
με χρειαστείς.. Ελπίζω δηλαδή, γιατί τώρα τελευταία, όλο με ξεχνάς..
Κύριε Έρωτα, θέλω τη προσοχή σου. Βρέχει, έλα μέσα. Έχει ζεστή σοκολάτα, δίπλα απο το τζάκι. Θα σου χαμογελάσω, αλλά θα παραπονεθώ. Γιατί έχω παράπονα... Πολλά, αμέτρητα, θα σου μιλάω όλη νύχτα.. Έλα μη φοβάσαι. Δε δαγκώνω. Όχι ακόμα..
Γιατί φέρεσαι έτσι; Τόσο απάνθρωπα; Τόσο εγωιστικά; Τι κερδίζεις απο αυτή σου τη στάση; Απο οτι κατάλαβα δε σου αρέσουν οι αιώνιες οι υποσχέσεις, πως κάνεις τα πάντα για να το αποδείξεις αυτό, πως αντιδράς σε οτιδήποτε καλό συμβαίνει στη ζωή σου. Δύσπιστος πολύ, αλλά η αγάπη πάντα κερδίζει στο τέλος. Μπορεί να έχει πάρει διαφορετική μορφή, όμως παραμένει, γιατί είναι αληθινή και καθαρή.. Γνήσια.. πώς αλλιώς να το πω..
Αχ κύριε Έρωτα, θα σε μαλώσω. Ποια είμαι εγώ που θα σε διδάξω την αγάπη; Τα φτερά σου δε λάμπουν, έχουν λάσπες. Έλα να σου τα καθαρίσω, θα νιώσεις ωραία. Έχασες το δρόμο σου σωστά; Απο αλλού ξεκίνησες, αλλού κατέληξες, η κορυφή σου άρεσε, αλλά τα ισοπέδωσες όλα.. Κάποιος πρέπει να σου τα πει, γιατί είναι καιρός να τα ακούσεις.. Αποφάσισες τι θες περισσότερο; Να μοιράζεις απλόχερα τα μαγικά σου βέλη και να δίνεις χαρά και ευτυχία στο κόσμο ή να κρυφτείς;; Αναρωτήθηκες τόσο καιρό, αυτός ο κόσμος πόσο υποφέρει; Πόσο του λείπεις; Πόσο μου λείπεις; Τι θα γίνει με τη περίπτωσή σου;; Θα βρεις το δρόμο σου ξανά; Γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου;;
Σταματώ. Πολλά σε ρώτησα και κουράστηκα.. Δε θέλω να ξέρω. Κάνε οτι θες. Όμως έλα να σε φροντίσω τώρα και όταν σταματήσει η βροχή, φεύγεις. Κάτι όμως θα έχει αλλάξει.. Θα χαμογελάς..
Ξέρεις εσύ..
magicfariel
