Δυο μέρες τώρα έχω τρελαθεί, σκέφτομαι συνεχώς ένα πράγμα,
όλα αυτά και κάνω βουτιά στο σκοτάδι.. Το δικό σου το σκοτάδι, γιατί αν κοιτάξεις λίγο εμένα, θα βρεις φως.. εκείνο το λαμπερό, που σε τυφλώνει χρόνια τώρα..
Πάει πέρασε και αυτό.. το χθες, το σήμερα, ναι έχουν κάτι το μαγικό, αφού τώρα πια ξέρεις.. Γνωρίζεις, την αρχή, την αιτία, νομίζω σου αρέσει, αγωνιάς για τη συνέχεια.. Άγνωστη και αυτή, σωστά; Αναρωτιέσαι πόσο ακόμα, θα συνεχίσω να σου γράφω και να σου μιλώ και σου απαντώ, όσο αντέξω!
Πεισματάρα και εγωίστρια η Ταυρίνα, αλλά έτσι με έκανε η μαμά μου. τι να κάνουμε τώρα.. Και εσύ δε πας πίσω.. Και αν συναντηθούμε ποτέ σφύρα μου.. σα Μάινα, το ξέρεις το πουλί; Έχει και ένα ήχο, τόσο διαπεραστικό, σα το βλέμμα σου ένα πράγμα..
Τι έγινε ξημερωθήκαμε με άγχος, τι θα γράψει η μουρλή, η φίλη σου;; χα χα .. παραμυθάκι έγραψα, γιατί αυτά μου αρέσουν, αυτά ονειρεύομαι, αυτά θέλω να ζήσω..
Εντάξει μη γίνεις Ιππότης.. σε απαλλάσσω απο το τίτλο.. ίσως να μη το έχεις, δε πειράζει..
Μπορείς όμως να γίνεις κάτι άλλο.. ο αόρατος εραστής μου.. μμμμ μου αρέσει και αυτό..
Βράδιασε τώρα, τα είπαμε και σήμερα.. είμαι αυτή που ξέρεις, δε θα αλλάξω, ποτέ και για κανέναν.. ένα μυστήριο ξωτικό.. η δική σου νεράιδα..
Ούφ.. πάει πέρασε και αυτό..
magicfariel
