..πόσο δύσκολο είναι αυτό; γιατί πρέπει να κάνω τάμα για να συμβεί κάτι τέτοιο;
Μη προσμένεις
το μήνυμά μου.. δε θα έρθει ποτέ.. μας τελείωσε και αυτό.. ξέρω πόσο σου αρέσουν.. πως σε κάνουν να χαμογελάς.. σε φτιάχνουν.. αδειάζουν όμως εμένα.. κρίμα.. μπορούσες να το σώσεις, αλλά δε το έκανες .. ούτε αυτό..
Έτσι άμα θες να μάθεις τα νέα μου, θα πρέπει να με ψάξεις, να έρθεις εδώ, στο κόσμο μου, στις σκέψεις μου, στο παραλογισμό μου.. τι να κάνουμε έτσι είναι η ζωή.. άδικη και σκληρή .. και ψυχρή συγχρόνως, σα και τη ψυχή σου.. αυτό δε θα αλλάξει ποτέ, σωστά;
Να σου πω τη κρυφή μου την αλήθεια σήμερα μπήκα στο πειρασμό, γιατί με μαγεύεις.. κάνεις κάτι εκεί, με το νου και με τρελαίνεις, αλλά αντιστάθηκα.. είπα όχι. μικρή συμμορφώσου.. γράψε τα σε τοίχο, περισσότεροι θα το διαβάσουν.. ίσως κάποιος και να ανταποκριθεί.. μπορεί ακόμα να ραγίσει και η πέτρα.. αλλά η καρδιά σου ποτέ.. σωστά; άκυρη η σκέψη.. μωρό μου!
Και κάπως έτσι σε σκέφτομαι, σε νοσταλγώ, σε ποθώ, σε μισώ, αλλά πολύ σε αγαπώ, γιατί πραγματικά δε ξέρω. μακάρι να ήξερα. αλλά τα μάγεια σου τα έκανες καιρό.. πολύ πιο πριν.. τότε δεν έπιασαν.. ήταν νωρίς, σε δυσκόλεψα πολύ και τώρα πληρώνω το τίμημα.. ξέρω.. ξέρω.. dont worry.. τα ένωσα τα κομμάτια του puzzle.. ήταν θολά μέσα στο μυαλό, αλλά το είδα το story.. απο την αρχή.. ως σήμερα και έπαθα εγκεφαλικό.. όπως έπαθες και εσύ.. καλά να πάθεις!
Ασυγχρόνιστος έρωτας.. σωστά; πιο βασανιστικό απο αυτό δεν υπάρχει.. αλλά να που το κάρμα, είναι τέτοιο.. ύπουλο και πονηρό.. μας ξεγέλασε.. και τώρα; τίποτα..
Απλά θέλω να σου πω..
πού είσαι;
τι κάνεις;
πώς τα περνάς;
πότε θα σε δω;
κατάλαβες τίποτα απο όλα αυτά;
magicfariel
