Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014

Πέφτω όλο και πιο βαθιά..

Βυθίζομαι στο σκοτάδι σου, το αποφεύγω, όμως είμαι μαγεμένη.. προχωράω και ας ξέρω οτι μπορεί να πέσω στο γκρεμό.. Όμως συνεχίζω και βαδίζω, γιατί μου αρέσει, το
σκοτάδι σου, μου αρέσει η αύρα σου, με γοητεύει. Ξέρω οτι θα πέσω, ξέρω οτι θα καταστραφώ, ξέρω οτι το χάος θα με επισκεφτεί μόνιμα, αλλά αν είναι για πάρτη σου μωρό, χαλάλι..

Το Κάρμα δεν είναι αστείο, για να γελάμε, ούτε παιχνίδι για να παίζουμε.. Κάθε μέρα πέφτω όλο και πιο βαθιά, δε μου αρέσει, γιατί μόνο νιώθω, δε βλέπω κάτι, είναι όλα σκοτεινά. Δε ψάχνω όμως, δεν είμαι αδιάκριτη. Ότι μου δείξεις εσύ, γιατί όποτε ψάχνω πληγώνομαι. Μου δίνεις μπουνιές στο στομάχι. Σου αρέσει. Γελάς μήπως;

Και προχωράω, εκεί στα σκοτεινά, με κομμένη την ανάσα, γιατί δε ξέρω τι θα βρω, τι θα ανακαλύψω. Αν θα γελάσω, ή αν θα κλάψω, γιατί μη ξεχνάμε και εσύ στο σκοτάδι μένεις. Εκεί κατοικείς μόνιμα.

Γοητεύομαι περισσότερο, νομίζω καίγομαι, γιατί πλησιάζω προς το μέρος σου.. Σε νιώθω όλο και περισσότερο, είσαι εκεί! Το μόνο που βλέπω είναι τα μάτια σου, εκείνα τα λαμπερά, τα θυμωμένα, μάτια σου..

Άγγιξέ με, τράβα με προς το μέρος σου με δύναμη, δείξε μου αυτό που νιώθεις.. Πόνεσέ με αν θες, δε με νοιάζει.. Ξεδίπλωσε το πάθος σου, με τα χείλη σου και μόνο.. Δείξε μου..!!

Ωχ πέφτω ακόμα πιο βαθιά, στον έρωτά σου, στη μαγεία σου, σε εσένα..

magicfariel