μια άρνηση, μπορεί όντως να μη θες, όμως με τον εγωισμό σου τα πάμε μια χαρά..
Υπάρχουν στιγμές, το λέει και ο Ρέμος, που σε νιώθω, σε καταλαβαίνω, σε συμπονώ.. Είναι όμως κάποιες άλλες που είμαι πολύ θυμωμένη, σε μισώ, δε σε καταλαβαίνω αλλά πάλι σε συμπονώ.. τι να κάνουμε, αγάπη είναι αυτή..
..Είμαι σίγουρη πως το είχες καταλάβει, γιατί και εσύ με νιώθεις και εσύ με ξέρεις και πάνω απο όλα γνωρίζεις την αδυναμία μου σε εσένα και στο έργο σου.. Ένα έργο, πολύ μοναδικό, πολύ ξεχωριστό, πολύ εσύ, που είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα σου και μόνο..!!
Ο εγωισμός σου το ήξερε, οτι δεν ήμουν φρόνιμο κορίτσι. Ότι έκανα τη ζαβολιά μου. Ότι ήμουν πολύ θυμωμένη. Ότι δεν ακολούθησα τη γραμμή σου, αλλά τράβηξα το δικό μου μονοπάτι.
Ξέρω-ξέρω, για αυτό τιμωρούμαι. Για αυτό βασανίζομαι. Γιατί έρχεται σε σύγκρουση ο εγωισμός μου, το πείσμα μου, ο θυμός μου, με το υποσυνείδητο, με τη καρδιά, με την αδυναμία μου, εσένα..
Σου βγάζω λευκή σημαία. Give me some peace baby.. Την έκανα τη ζαβολιά μου, το παραδέχομαι. Σηκώνω τα χέρια ψιλά! .. μη σκέφτεσαι πρόστυχα.. γιατί και αυτό το ξέρω..
Μη με μισείς.. δε βρίσκω το λόγο..
Θα προσπαθήσω να γίνω καλό κορίτσι, αλλά να που δε μπορώ.. έχεις κάτι.. με αναστατώνεις.. όπως αναστατώνω και εγώ εσένα.. ίσως για αυτό κάνω καλή παρέα με τον εγωισμό σου.. για σκέψου..
magicfariel
