Γιατί νιώθω την ανάσα σου, τόσο κοντά..??
Είναι πάλι ιδέα μου, ή
διαισθάνομαι σωστά,
σίγουρα νιώθω τα φιλιά στο λαιμό, εκείνα τα καυτά!
Έλα δάγκωσέ με τώρα, έτσι να αφήσεις το στίγμα σου,
μου αρέσει ο πόνος, το ξέρεις πια χρόνια, κάνε το θαύμα σου..
Τραγουδώ.. εκείνο το πρωινό της Murphy, overpowered.. τι κομμάτι, τι πάθος, τι φεύγα, χόρευα μόνη μου το πρωί, σα τη τρελή και σκεφτόμουν εσένα, το κύριο Έρωτα..
Ακόμα το σιγοτραγουδώ και ανάβω, γιατί όντως νιώθω μια φλόγα να καίει κανονικά.. όλο και πιο πολύ.. Μήπως μου κάνεις έρωτα με το μυαλό?? Μήπως με θες τόσο που δε συγκρατείσαι άλλο? Μήπως το να με σφίξεις μέσα στην αγκαλιά σου και να με φιλήσεις με πάθος στα χείλη με πολύ αγριάδα, έχει γίνει απο τις άμεσες επιθυμίες σου..??? Μήπως..
Και αναστενάζω γιατί ποτέ δε θα μάθω, γιατί έτσι είναι ο κύριος Έρωτας μυστικοπαθής, μυστήριος, μοναχικός και τηλεπαθητικός..
Ας με αγγίξεις μια φορά, έτσι όπως το έχω ονειρευτεί, ας μου κάνεις έρωτα, μια φορά εσύ, ας με παρασύρεις στο δικό σου κολασμένο κόσμο..
Μου κάνεις έρωτα με το μυαλό..?? Προχώρα παραπέρα, άσε το λαιμό και μπες στο ψητό.. μωρό!!
Όνειρα γλυκά κύριε Έρωτα..
magicfariel
πηγή φωτογραφίας pixabay free photos
