Δεν έχει σημασία αν κάποιος βρίσκεται σε σχέση ή όχι. Ούτε οι βέρες, οι τίτλοι, τα χαρτιά. Η αγάπη είναι μια και προέρχεται από τη καρδιά. Τέλος!
Αλλά συνεχίζω να απορώ, πώς είναι να αγαπάς; Στο έμαθαν; Στο πρόσφεραν; Το ένιωσες; Τι έπαθες και ξαφνικά σου ήρθε η ανάγκη να ξεστομίσεις μια λέξη, τόσο σοβαρή, τόσο ουσιαστική; Τι σου συμβαίνει; Αγαπάς;
Ο παραλογισμός της αγάπης. Ποιον αγαπάς περισσότερο; Τον εαυτό σου ή τον άλλον; Μήπως δίνεις για να λάβεις τελικά; Εγωιστικό πολύ, σωστά;
Το ξωτικό λέει.. και ξανά λέει.. γιατί ψάχνεται και ποτέ δεν ησυχάζει..
Όταν αγαπάς, το νιώθεις. Δε θες να το πεις στην αρχή, γιατί φοβάσαι. Αν δε σε αγαπάει το ίδιο; Τι κάνεις; Σου απαντώ. Τίποτα απολύτως. Συνέχισε να αγαπάς, τον φίλο σου, τον άντρα σου, τον εραστή σου, γιατί αυτό νιώθεις, αυτό έχεις ανάγκη να εκφράσεις, αυτό σε γεμίζει. Μη περιμένεις από τον άλλον κάτι. Μη προσμένεις αντίδραση ταινίας. Να τρέξει και να σε σφίξει στην αγκαλιά του με μια ανθοδέσμη ως εκεί δα πάνω! Μπορεί να συμβεί, μπορεί και όχι, αλλά δεν έχει καμία σημασία. Γιατί εσύ αγαπάς, εσύ αισθάνεσαι, εσύ ζεις τώρα!
Όταν αγαπάς, βλέπεις όνειρα. Σου μιλά μέσα από αυτά. Διαισθάνεσαι τη χαρά, τη λύπη, ξέρεις το μήνυμα. Είναι ένα! Ανταποκρίσου λοιπόν, τι περιμένεις;
Όταν αγαπάς, ακούς μουσική και ταξιδεύεις, στα μάτια του, στα χείλη του, στο σώμα του, γιατί βαστάς την οσμή του, την αύρα του, το είναι του και ας μην είναι δικός σου! Δε πειράζει, αποδέξου μια παράλληλη πραγματικότητα.
Όταν αγαπάς, βλέπεις ταινίες αγάπης και κλαις, γιατί θες να το κάνεις καιρό τώρα, αλλά δε βρίσκεις το λόγο. Να όμως που τώρα μπορείς να το κάνεις ελεύθερα και ας είναι άλλη αιτία. Αγαπάς και φοβάσαι, μη χάσεις τον άνθρωπό σου, αλλά μη τρελαίνεσαι και αυτό να γίνει, μέσα στη ζωή είναι όλα. Ακολούθησε τα σημάδια και θα σε βγάλουν σε ένα άλλο λιμάνι. Ρίσκαρε..
Όταν αγαπάς, συγχωρείς τα πάντα. Ρίχνεις στάχτη στα μάτια σου, χρυσώνεις το χάπι, βρίσκεις τη δύναμη και το προσπερνάς. Λεπτομέρειες. Η ουσία είναι μια. Εξολοθρεύεις τον εγωισμό σου και συνεχίζεις να αγαπάς, γιατί αποδέχεσαι τη διαφορετικότητα του άλλου. Το ρίξαμε και το επιστημονικό..@!
Όταν αγαπάς, στάζει το στόμα σου με μέλι, κάθε φορά που αναφέρεσαι στο όνομά του, σε αυτόν σε εκείνη, σε όποιον γουστάρεις τέλος πάντων, γιατί σε φτιάχνει, σε ανεβάζει, σου γλυκαίνει τη καρδιά.
Όταν αγαπάς, δε κάνεις πίσω, ή τα δίνεις όλα και ότι βγει και το βιώνεις το θέμα, ή τότε δεν αγαπάς. Απλά παιδεύεσαι.. άδικα..
Για αυτό σας λέω απόψε, πως αγαπώ, πολύ, με τρέλα και κορδέλα και ας μη με αγαπά το ίδιο ή καθόλου.. Δε πειράζει.. Μια αδειάζω, μια γεμίζω, μια αδιαφορώ, μη πεθαίνω για πάρτη του, αλλά ότι και αν κάνω, όπως και αν φέρομαι, τον αγαπώ, γιατί είναι ο άνθρωπός μου.. το όνειρό μου.. η φαντασία μου.. μια άλλη διάσταση .. κάτι που δεν υπάρχει πουθενά γραμμένο..
Τελικά.. πώς είναι να αγαπάς..
magicfariel
