πού να θυμάσαι τώρα;
Όμως κάπως έτσι απλά
μου έρχεται εκείνη η μαγική εικόνα!
Κάποτε μου είχες
στήσει καρτέρι
κάπου στην Αθήνας τα στενά
όχι δεν ήταν καλοκαίρι
και ναι ήταν σχετικά σκοτεινά..
Αμέριμνη άνοιξα τη πόρτα
με περίμενες, ακόμα απορώ το γιατί;
με κοιτούσες επίμονα για αρκετή ώρα
όμως δεν έκανες τη κίνηση τη σωστή!
Μπορεί να ήμουν μεθυσμένη
στο τσακίρ κέφι λέω εγώ
σίγουρα ήμουν πολύ φτιαγμένη
αλλά το βλέμμα σου ήταν καυτό!
Σε κοίταξα από κάτω προς τα πάνω
δε ξέρω το γιατί
μα μόλις τα μάτια σου είδα
απόρησα τι ήθελες εσύ εκεί;
Αν και έκανες πίσω μπήκες κάπου αλλού
επίμονα με κοιτούσες,
λέω πως τότε μου έκανες βουντού!
Και εγώ τότε έτρεξα,
κοκκίνισα από ντροπή
το σκέφτομαι και λέω τι έχασα
καλά να πάθω τώρα η τρελή..
Να σου θυμίσω και κάτι ακόμα;
Ήταν υπόγειο και prive..
ένα μέρος μόνο για καλλιτέχνες,
αλλά ως δια μαγείας ταίριαζα
για αυτό θυμάμαι ακόμα εκείνες τις ημέρες..
Την ευκαιρία όμως την έχασα,
πέρασαν χρόνια πολλά
μέχρι που θυμήθηκα
εκείνη τη φάση τη παλιά..
magicfariel
