Πραγματικά κανείς δε ξέρει τι του ξημερώνει, όμως ρόδα είναι και γυρίζει και φτάνει η ημέρα που
ακόμα και το άτομο που έχει αδικηθεί στο κόσμο όλον, θα βρει το δίκιο του!
Θεωρούμε πολλές καταστάσεις δεδομένες, ενώ δεν είναι. Πιστεύουμε πως κάποιους μπορούμε να τους πληγώνουμε και να μας συγχωρούν συνεχώς. Φερόμαστε άσχημα σε αυτούς που μας αγαπούν περισσότερο. Και ρωτώ, ποιος ο λόγος; Επειδή είναι δίπλα μας στα καλά και στα κακά;
Γιατί προτιμάμε εκείνο το άτομο που δε μας δίνει σημασία, δεν είναι ειλικρινής, αποφεύγει να πάρει ευθύνες πάνω του, το παίζει ιστορία;
Γιατί πρέπει να με χάσεις απο τη ζωή σου, για να καταλάβεις την αξία μου; Πόσα χρόνια ακόμα θα παίζουμε το κρυφτό, που ναι είναι αγαπημένο παιχνίδι όμως απο κάποια ηλικία και μετά πρέπει να σταματά, γιατί ο χρόνος πλέον μετράει αντίστροφα. Δε νομίζεις; Και έφτασε Φλεβάρης και ακόμα απορώ και ρωτώ Γιατί και Γιατί και ξανά Γιατί;; Λες να είμαι 5 ετών κοριτσάκι; Τώρα νευριάζω.. Βασικά θέλω να με πυροβολήσω, να τελειώνουμε, αλλά όχι η Ταυρίνα έχει πείσμα..
Όχι δε θα πέσω στα πατώματα.. βρίσκομαι ήδη χα χα .. αλλά σίγουρα δε θα γράψω για τον έρωτα, για το πόσο ωραίος είναι και πόσο βλαμμένος συγχρόνως.. Όχι δε θα ξεκατινιαστώ, γιατί αρκετά το έκανα, εξαφανίζομαι σα κυρία.. και σου λέω μονάχα..
Το Αύριο ποτέ δε ξέρεις τι φέρνει..
Καλό βράδυ..
magicfariel
