Θα σου τα πω και αυτά, άλλωστε δε προσμένω κάτι πίσω.. έπαψα καιρό τώρα.
Με σένα είναι διαφορετικά.
Σε γνώρισα πριν χρόνια, όταν ήμουν μικρή.. κοριτσάκι.. ψαχνόμουν και μου έδειξες το δρόμο.. μέσα μόνο σε μερικές ώρες.. με μεταμόρφωσες, σε μια δεσποινίδα. Και μου άρεσε..
Έκανες τα μαγικά σου, αυτά που είσαι πολύ καλός. Τα λόγια πάντα ήταν περιττά. Όπως και οι γνωριμίες.. Τα μάτια μόνο μιλούσαν. Όμως όχι τότε, όπως τώρα.. Τώρα είναι διαφορετικά..
Μεγάλωσα και χάθηκα, όμως σε ξανά βρήκα. Είχα αλλάξει πολύ. Ήμουν ατίθαση, αγριεμένη, ξεμυαλισμένη, μια δεσποινίδα επαναστάτρια. Πού να σου δώσω σημασία. Ήσουν όμως εκεί. Πάντα ο αρχηγός. Της τρέλας, του αυθορμητισμού, του τρελού του έρωτα, του πάθους και κάπως έτσι χάθηκα ξανά.. Έπρεπε να ηρεμήσω. Να βρω τον εαυτό μου. Το δρόμο μου.. Είχα λοξοδρομήσει πολύ και δεν ήταν σωστό. Για μια δεσποινίδα σα και εμένα..
Έτσι έφυγα. Εξαφανίστηκα. Άλλαξα ζωή. Φίλους και γνωριμίες. Σε ξέχασα. Όμως συνέχισα, έπρεπε να το κάνω αυτό, γιατί πάντα αυτό μου άρεσε. Έτσι απέκτησα εμπειρίες. Ναι χόρεψα πολύ, ήπια μέχρι θανάτου, ερωτεύθηκα παράφορα, έζησα τη κάθε τη στιγμή. Χωρίς εσένα..
Πέρασαν κάποια χρόνια και βρήκα το δρόμο μου πίσω. Έπρεπε να φύγω, να λυτρωθώ. Είχα πάλι λοξοδρομήσει. Κακό κορίτσι, ατίθασο, αδάμαστο..
Και σε βρήκα! Ξανά! Μετά απο τόσα και τόσα! Ένα βράδυ τυχαία, γιατί κάτι με τράβηξε εκεί. Έπρεπε να έρθω. Έπρεπε να σε ξανά βρω. Και όταν σε είδα συγκλονίστηκα. Γιατί θυμήθηκα όλα εκείνα τα ξέφρενα τα ξενύχτια, εκείνες τις στιγμές, θυμήθηκα τα πάντα.. Αυτό ήταν. Έδεσε το γλυκό που λέμε.. Και κάπως έτσι.. απο δεσποινίδα έγινα κυρία. Άργησα πολύ, γιατί με στρίμωξαν άγρια. Μου την έφεραν. Πόσες φορές θα γλίτωνα στη ζωή αυτή.. Κάποια στιγμή θα έπεφτα και εγώ σε μια παγίδα.. Το θέμα είναι πια σε ποια παγίδα και ποιος την έστησε;; τεσπα..
Με εσένα είναι διαφορετικά. Έχει χτιστεί κάτι εκεί πέρα, τουβλάκι, τουβλάκι και τώρα πια είναι παλάτι.. Και λείπεις εσύ απο εκεί μέσα.. Ο Βασιλιάς μου!
Θα μπορούσα να σε φλερτάρω επίμονα, θα μπορούσα να σου τη πέσω όπως το έχω κάνει κατά επανάληψη σε άλλους άντρες, έτσι στα ίσα και ότι προκύψει, αλλά δε μου βγαίνει.. Ντρέπομαι.. Φοβάμαι.. με εσένα είναι διαφορετικά..
γιατί σε αγαπώ και διαφορετικά.. και σε νοιάζομαι..
Πάντα θα είναι διαφορετικά.. όσα χρόνια και αν περάσουν..
magicfariel
