Πόσο εύκολα είναι μερικά πράγματα. Και πόσο δύσκολα γίνονται στη πορεία.. Πώς ξεκινούν και πώς καταλήγουν; Μια φορά και ένα καιρό ήταν αθώα. Όμως τα φαινόμενα απατούν και τελικά το υποσυνείδητο δούλευε σκληρά, ήξερε, είχε δει το όνειρο.. Μα όταν το είδα, ή καλύτερα όταν με χτύπησε το αληθινό σου βέλος κύριε Έρωτα.. ήταν αργά.. Ήταν παράξενα. Ήταν απρόβλεπτο.
Ψιτ κύριε Έρωτα έχω τη προσοχή σου;;;
Διώχνω το θυμό και έρχομαι δίπλα σου. Ναι η νεράιδα σου θα είναι εκεί, να σου δίνει τη μαγική της τη χρυσόσκονη γιατί η στιγμή θα είναι μαγική και θα είναι όλη δική σου! Μη συμβιβαστείς με το μέτριο, κάνε το φαντασμαγορικό.. έτσι όπως το έχεις μέσα στο μυαλό.. Είναι δικό σου το θέμα. Ναι θέλω να ξεφύγεις, να γουστάρεις, να πλημμυρίσεις απο θετική ενέργεια, απο εκείνη τη μαγική τη λάμψη, για να χαμογελάσεις ξανά, να ονειρευτείς ξανά να πάρεις δυνάμεις για αυτό που σου ζητάω.. Το όνειρό μας.. Τι τους θες τους μεν και τους δε... ;;; Έχεις εσύ ανάγκη κανέναν;;;
Κύριε Έρωτα τι είχε το βέλος σου επάνω; Πες μου πού το βούτυξες πριν και δε μπορώ να σε ξεπεράσω; Γιατί να σε αγαπάω και να σε νοιάζομαι τόσο; Ζηλεύω, γιατί είμαι μακριά σου, γιατί δε μοιραζόμαστε χαρές anymore.. αλλά χαίρομαι όταν περνάς καλά! Θέλω να περνάς καλά! Αλλά όσα λιγότερα γνωρίζω τόσο το καλύτερο.. Σωστά; Γιατί ζηλεύω.. μου το έβγαλες και αυτό.. Το είχα ξεπεράσει.. αλλά με εσένα είναι αλλιώς.. Πες μου τώρα υπάρχει αντίδοτο; Το θέλω..
..αλλά δε το θες εσύ.. σου αρέσει να ξέρεις πως υπάρχω για σένα.. γιατί ξέρεις πως είναι διαφορετικά.. πως είναι αληθινό.. νιώθεις κάτι..
show me..
magicfariel
