Τετάρτη 19 Αυγούστου 2015

"Οι προσδοκίες πάντα πληγώνουν.."

Το διάβασα, όμως είναι κουβέντες που μου τις λέει ο καλύτερός μου φίλος, κάθε μέρα, κάθε στιγμή..

Είναι νωρίς να έχω προσδοκίες;
Και όλα τα χαμένα τα χρόνια; Τα πετάμε στα σκουπίδια; Τι ώρα είναι; Η γνωστή ώρα μηδέν; Ξανά απο την αρχή φτου και βγαίνω;

Και κάπως έτσι παρασύρομαι συναισθηματικά απο τις λέξεις αυτές, γιατί με έπιασαν και στο κατάλληλο το mood και ναι εχθές πετούσα, σήμερα σέρνομαι στα πατώματα..

Γιατί έχω υψηλές προσδοκίες για τον εαυτό μου. Ναι είμαι μια Ταυρίνα, όμως με παράξενο συνδυασμό ωροσκόπων, Αιγόκερως  και Υδροχόος.. Πιάσε το αυγό και κούρευτο! Η τρέλα και η σχιζοφρένεια σε όλο της το μεγαλείο, δε λέτε; Και κάπως έτσι πρέπει να αντιμετωπίσω τον εαυτό μου, τις πλευρές μου, τις διαθέσεις μου και να βρω κάτι να με φτιάξει, έστω και εγκεφαλικά για να επανέλθει η ισορροπία..

Θέλω περισσότερα. Δε με αντέχω άλλο! Έχτιζα τόσα χρόνια πάνω μου, μάζευα πληροφορίες, ήθελα να μάθω ποια είμαι και ποιος ο σκοπός μου.. Μπορώ να μαντρωθώ και να ζήσω όπως ο φυσιολογικός ο κόσμος; Μπα! Θέλω και εγώ τον αέρα μου. Την άπλα μου. Δε μπορώ τρελαίνομαι!

Μπορώ να ζήσω μόνη και έρημη; Ακόμα απάντηση δεν έχω βρει.. Δύσκολη πολύ!

Να αποκτήσω το δικό μου το σκύλο; Ή πάλι θα δεσμευτώ, σα μάνα με το παιδί και θα πληγωθώ στο τέλος;

Ως κόρη στρατιωτικού έχω το φευγιό μέσα μου. Να ζητήσω μια μετάθεση και να αλλάξω γη, έτσι να κάνω μια αρχή απο το μηδέν; Άλλωστε συμφωνεί το νούμερο με την ώρα.. Να ζήσω μια περιπέτεια βρε αδερφέ. Ενδιαφέρον μου ακούγεται..

Καταλήγω πως ειμαι μια ανεξάρτητη γυναίκα, ιδιαίτερα μοναχική, δεν έχει σημασία,  εαν έχω κόσμο δίπλα μου, το μυαλό μου συνεχώς ταξιδεύει σε απίστευτα μέρη,, σε στιγμές που ήρθαν, πέρασαν και πλέον είναι αναμνήσεις και σε ένα μέλλον, αχ πόσο το φοβάμαι αυτό το μέλλον..

Ο καθένας κρατά την ευτυχία στα χέρια του.. Να το πιστέψω και αυτό. Οι αλλαγές, οι αποφάσεις, οι ανατροπές, αλλάζουν τα δεδομένα αλλά το Κάρμα είναι αυτό, που μας οδηγεί ακόμα και σε αυτά τα μονοπάτια, τα άλλοτε σκοτεινά, άλλοτε φωτεινά, που κάπου θα καταλήξουν, σωστά;

Θελω να έχω προσδοκίες. Όνειρα. Στόχους. Είτε αφορούν τον κύριο Έρωτα, που δεν υπάρχει σε κανέναν χάρτη της ζωής μου, είτε τα επαγγελματικά, ακόμα και για θέματα υγείας. Είναι ωραίο να εξαρτάσαι μόνο απο τον εαυτό σου. Εσύ να δίνεις την εντολή και εσύ να την εκτελείς. Είναι λάθος να βρίσκουμε έναν άνθρωπο και να τα αφήνουμε όλα πάνω του.. Και αν φύγει; Αν φύγεις εσύ; Το βίωσα το συναίσθημα και δεν είναι καθόλου ωραίο.. Το απόλυτο κενό. Και εδώ είναι που πρέπει να φανώ δυνατή, να πάρω τη ζωή στα χέρια μου και να παλέψω με τις προσδοκίες μου..

θα πληγωθώ; σίγουρα!
θα πετύχω; ίσως..
επιμένω; ναι!

magicfariel