σε εκείνο το πρόσωπο που τόσο αγαπά, είναι μαζί τώρα, ονειρεύονται παρέα, με θέα το απέραντο γαλάζιο.. Το φως του φεγγαριού πόσο μαγικό, αστράφτει πάνω στα νερά, τόσα μυστικά Θεέ μου.. Αμέτρητα «πνιγμένα» συναισθήματα! Ούτε ο βυθός της θάλασσας δε μπορεί να τα αντέξει..
κάνω overload και ξεσπώ..!
Δίχως Εσένα.. η καρδιά μου δε θα είχε προορισμό.. θα ήταν χαμένη στο πουθενά.. το μυαλό μου θα ήταν κενό.. τίποτα από όλα αυτά δε θα ήταν αληθινά!
Δίχως Εσένα.. πως θα είχα τόσο όμορφες αναμνήσεις.. τοπία μαγικά, από εδώ και εκεί.. ήθελα τόσο πολύ ποτέ να μη με αφήσεις..!
Δίχως Εσένα.. η έμπνευσή μου θα ήταν στο μηδέν.. δε θα είχα τίποτα να γράψω.. κανένα συναίσθημα δε θα ήταν τόσο δυνατό.. μα πώς γίνεται τώρα πια να σε ξεπεράσω;;;
Δίχως Εσένα.. ποτέ τα Χριστούγεννά μου δεν ήταν τόσο λαμπερά.. όταν τα περνούσαμε παρέα.. ήμουν ευτυχισμένη.. ήταν όλα και πολύ φανταστικά!
Δίχως Εσένα.. πώς το καλοκαίρι μου να είναι καλό;;; εμφανιζόμουν μαγικά μπροστά σου.. νιαζάρικα έπαιζα με το δικό σου το μυαλό..!
Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνια, μεγαλώσαμε, βγάλαμε και άσπρα μαλλιά, είμαστε ακόμα νέοι, ελεύθεροι και ωραίοι που συνεχώς αναπολούμε εκείνα τα παλιά!
Δίχως Εσένα όμως.. τι νόημα έχουν όλα αυτά;;; ❤
magicfariel
πηγή φωτογραφίας Pixabay free photos
Φωτογραφία από Enrique Meseguer από το Pixabay
