Μέρες σκέφτομαι το τίτλο αυτόν.
Στο αθόρυβο, στο βουβό, σε μια άλλη διάσταση θαρρώ
και ω ναι πάλι θα σε αγαπώ..
γιατί έτσι γράφτηκε η ιστορία.. μια φορά και έναν καιρό!
Μπερδεμένα λόγια, που όμως βγάζουν νόημα, συγχυσμένη σκέψη, τι να κάνουμε, είσαι το πιο μεγάλο κόλλημα!
Τα αντίο δε γράφτηκαν για εμάς, ούτε οι αποχαιρετισμοί..
τη καρδιά σου γιατί τη πολεμάς..
θα με γυρέψεις και δε θα είμαι πια εκεί!
Στο Αθόρυβο θα Σ’Αγαπώ..
από εδώ και πέρα..
πουθενά δε θα με βρεις..
θα έχω γίνει ένα με τον αγέρα..
Οι λέξεις μου τελείωσαν και τα καμώματα εκείνα τα μεγάλα,
μου έκλεψες τις σκέψεις μου, ρούφηξες τη ψυχή μου.. στάλα-στάλα!
Και πάλι στο Αθόρυβο θα Σ’Αγαπώ..
γιατί είσαι αδυναμία μεγάλη..
δε θέλω να σε ξανά δω..
μου προκαλείς μεγάλη ζάλη..
Κράτα την ανάμνηση λοιπόν..
στο αθόρυβο όπως σου αρέσει..
φτιάξε το δικό σου μυστικό..
και μη βγάζεις ούτε λέξη..
magicfariel
πηγή φωτογραφίας pixabay free photos
