«..σήμερα πρόσεχε, μείνε σπίτι, μη πιάσεις το τιμόνι, άραξε..»! Η ζωή σε ανεβάζει στα ουράνια, η ζωή σε αφανίζει στη στιγμή, γιατί όπως υπάρχει η αρχή, υπάρχει και το τέλος..!
Το θα σε αγαπώ για πάντα, είναι από τα πιο γλυκά λόγια που μπορεί κανείς να μοιραστεί με έναν άνθρωπο.. αυτό όμως δε σημαίνει πως θα βρίσκεται πάντα εκεί για να μας το λέει.. Μπορεί μια όμορφη ημέρα.. να μη προλάβει να μας πει ούτε ένα αντίο!
Η αμοιβαία αγάπη είναι το παν, όμως ακόμα πιο ανώτερο είναι όταν σεβόμαστε και εκτιμάμε τους ανθρώπους που μας αγαπούν και ας εμείς τους αγαπάμε λίγο λιγότερο! Και καθόλου, δε πειράζει, όμως όταν κάποιος μας αγαπάει.. σίγουρα δε θα είναι για πάντα.. Γιατί σήμερα είμαστε εδώ, αύριο δεν είμαστε..
Χωρισμοί, τσακωμοί, πικρόχολα λόγια, κακίες, για πιο λόγο; Γιατί να φερόμαστε άσχημα ο ένας στον άλλον, γιατί να πληγώνουμε τις ψυχές μας, όταν κατά βάθος είμαστε άνθρωποι, με συναισθήματα, με σκοπό απλά τη προσωπική μας την ευτυχία, την οικογενειακή μας επίσης, τη φιλική, την ερωτική.. γιατί σήμερα είμαστε εδώ, αύριο δεν είμαστε.. Τι μένει στο τέλος;;; Μια ανάμνηση.. ας είναι όμορφη λοιπόν!
Ποιοι εγωισμοί; Ποια πείσματα; Ποιες κόνξες; Τι μας λέει η καρδιά; Αγαπάει;;;; Πες το δυνατά! Δεν αγαπάει! Πες το με όμορφο τρόπο! Σεβάσου εκείνον που σε σκέφτεται, που ενδιαφέρεται για εσένα, που σε νοιάζεται, που σε γυρεύει μέσα στην ημέρα, που απλά θέλει να σε δει, να σου μιλήσει, να σου σκάσει ένα ωραίο χαμόγελο! Δε θα είναι για πάντα! Μπορεί να χαθεί, να γίνει αστερόσκονη, να εξαφανιστεί, γιατί άνθρωποι είμαστε, κανείς δε γνωρίζει το τι μας ξημερώνει..
Αναφέρομαι στο Θάνατο, που κλέβει ψυχές, που δε ξεχωρίζει κανέναν, που καταρρίπτει το δεδομένο, το δικό μου, το δικό σου, όλου του κόσμου! Καραδοκεί στις πιο απίστευτες και απρόβλεπτες στιγμές και σε παίρνει μακριά από όλους εκείνους τους ανθρώπους που σε αγαπούν, που δε πρόλαβαν να σου πουν ένα καλημέρα, ένα καληνύχτα, ένα θα σε αγαπώ για πάντα!
Το δεδομένο δεν υπάρχει!
Κάθε μέρα συμβαίνουν πράγματα που μας το επιβεβαιώνουν αυτό. Ξεχνιόμαστε με τον καιρό, όμως δε πρέπει! Καλό είναι να το εμπεδώσουμε, να το έχουμε ως αρχή, γιατί ειλικρινά κανείς ποτέ δε ξέρει πότε θα συναντήσει εκείνα τα δυο μάτια ξανά, εκείνο το χαμόγελο, εκείνον τον άνθρωπο, που ξέχασες να του πεις το πόσο αγαπάς!
Θεωρούμε πως έχουμε όλο το χρόνο στη διάθεσή μας και τι έγινε μωρέ;
Θεωρούμε πως ο άλλος θα είναι πάντα εκεί να μας προσμένει, υπομονετικά! Πως θα μας παρακαλά, για να μας δώσει λίγη αγάπη ακόμα! Δεν είναι έτσι!
Το δεδομένο απλά δεν υπάρχει!
Απόψε θα έρθω να σε βρω..
Δεν έφτασα ποτέ!
Έφυγα από τον κόσμο αυτόν..
δίχως ποτέ να μάθω το πόσο μ’αγαπάς!
δίχως ποτέ να νιώσω πως είναι το φιλί σου..
δίχως ποτέ να αγγίξω τα χέρια σου..
Έφυγα..
νόμιζες πως είχες τόσο χρόνο..
για να μου πεις.. ένα Σ’αγαπώ!
πόσο λάθος..
πόσο λάθος..
Υ.Γ. Η ζωή είναι μικρή και απρόβλεπτη. Η ευκαιρία είναι για το τώρα! Το σήμερα. Το αύριο είναι άγνωστο για όλους! Ακόμα και για τους πιο δυνατούς και θαρραλέους. Πείτε το Σ’αγαπώ. Μπορεί να είναι η τελευταία η φορά!
magicfariel
πηγή φωτογραφίας Pixabay free photos
Φωτογραφία από Gerd Altmann από το Pixabay
