μήπως είναι ένας καβαλάρης..
χαμογελάω πονηρά αλλά τον απαρνιέμαι..!
Μα γυρεύω τόσα χρόνια για να βρω..
ποια είναι επιτέλους η αλήθεια..
γιατί ο Έρωτας είναι μια χαρωπός..
και από την άλλη μου πουλάει παραμύθια;;;
Και θυμάμαι.. πόσο πόνο έχω ζήσει..
τι παράπονα έχω να πω..
έρωτας λέει πως είναι η φύση..
και τα δυο σου μάτια που τόσο λαχταρώ..
Παράπονα, νιαουρίσματα, από όλα έχει της ζωής μου το καλάθι..
ερωτευμένη με θυμάμαι από μικρή.. με ένα δάκρυ να κυλάει εκεί από το μάτι..
Είναι ο έρωτας παραπονιάρης;
μήπως είναι και λίγο φοβητσιάρης,
γιατί θαρραλέο και γενναίο τον γνώρισα μια μέρα..
και τώρα τον βλέπω να τρέχει παραπέρα..
Έρωτα.. πού είσαι..;;;
Ξέχνα τη μουρμούρα..
Σκούπισε τα δάκρυα..
Γίνε μια φιγούρα..
Χαμογέλασε ξανά..
η ζωή είναι ωραία..
θυμήσου εκείνα τα παλιά..
και τα μυστήρια μοιραία..
Είναι ο Έρωτας παροπονιάρης..
είναι και μεγάλος αλανιάρης..
και τον γουστάρω έτσι κακό..
για να με κάνει να βογκώ..
magicfariel
πηγή φωτογραφίας pixabay free photos
