..σου απαντώ..
Και θα παραλογιστώ απόψε.. έχω καιρό να το κάνω..
Άντρες γνώρισα αρκετούς.. Ερωτεύθηκα σφόδρα! Πόνεσα πολύ! Όμως ακόμα ζω για τον έρωτα.. Ακόμα ψάχνω να βρω αυτόν που θα συγκινήσει όλο μου το είναι.. Μπορεί να τον έχω βρει.. να είναι μπροστά μου και να μη τον βλέπω.. ίσως να τον έχω γνωρίσει και να μη με θέλει.. Μπορεί να μη τον βρω ποτέ.. γιατί ο έρωτας, απλά να μην υπάρχει.. Όλα παίζουν και τίποτα, σωστά;
Μα αυτό που ένιωσα όταν σε πρώτο είδα;
Εκείνος ο πόνος στο στομάχι; Οι γνωστές πεταλούδες;
Τα γόνατα γιατί έτρεμαν; Είμαι έμπειρη γυναίκα εγώ..
Ταχυκαρδίες.. πολλές ταχυκαρδίες.. δε μπορώ-δε μπορώ..
Όλα αυτά που έμαθα τόσα χρόνια; Στα σκουπίδια; Επειδή γνώρισα εσένα; Μα εσύ φοβάσαι και απαρνιέσαι τον έρωτα, εγώ τον ψάχνω και δε το βρίσκω, μήπως κάτι εννοεί ο ποιητής εδώ πέρα; Ανεμοστρόβιλος.. γεμάτος απο καρδούλες κόκκινες και μαύρες.. Να αυτά κάνεις..
Πού ήσουν όλη μου τη ζωή;
..Μάθαινα πώς να σε μισώ!
..σου απαντώ ξανά..
Γιατί .. θέλω να σε πνίξω.. βασικά να σε πονέσω. Να σου δώσω μια.. να δεις αστεράκια.. Μου το βγάζεις και αυτό.. αλλά πάνω απο όλα, πολιτισμός, τάξη και ασφάλεια.. χα χα .. μη τρελαθώ!
Με πληγώνεις! Με σκοτώνεις! Και εγώ, η μικρή και ανόητη γράφω και ξανά γράφω.. για σένα έρωτα, τρελέ και αλλοπαρμένε.. και δώσε πόνο στην ιστορία..
Πού ήσουν όλη μου τη ζωή;
..Μάθαινα μόνο να σε λατρεύω..
magicfariel..
