Ζούμε για τον Έρωτα! Πίνουμε σαμπάνια στο όνομά του! Με έρωτα γεννιόμαστε, απο έρωτα πεθαίνουμε.. Μα.. δε βλέπω κάποιο πρόσωπο.. Είναι θολό το τοπίο. Μόνο μια φιγούρα. Κάθεται εκεί στο σκοτάδι και με περιμένει.
Ρωτάω.. Ποιος είναι;;; Ποιος είσαι;;;
ο Έρωτας μου απαντά!
Ηλεκτρίζομαι.. Δεν έχω ξανά νιώσει έτσι. Τι είναι αυτό που αισθάνομαι; Νομίζω ζαλίζομαι.. θα πέσω κάτω..
μου δίνει το χέρι του. Είναι διαφορετικό. Είναι ξένο. Όμως το άγγιγμα του με κάνει να νιώθω.. όμορφα, οικεία.. μα πού είμαι;;;
στο σπίτι του Έρωτα μου απαντά!!!
Και κάπως έτσι ξεκινούν όλα.. Και καταλήγουν σε ένα κρεβάτι διπλό.. Μα με το καιρό γίνεται και πάλι μονό γιατί ο χρόνος τελείωσε, η φιγούρα έγινε πρόσωπο, το χέρι δεν υπάρχει πια.. δεν είναι κανείς εκεί για να δώσει μια απάντηση..
Περνούν τα χρόνια.. Αλλάζουν οι καιροί. Και έτσι ξαφνικά.. εκεί κάπου μέσα στο σκοτάδι.. είδα κάτι μάτια.. λαμπιρίζουν, αστράφτουν.. μου χαμογελούν.. αν και δε βλέπω κάποιο πρόσωπο.. είναι μια θολή φιγούρα..
Ρωτάω.. Εσύ ποιος είσαι;;;
ο Έρωτας μου απαντά...!!!!
Χάνω τη γη κάτω απο τα πόδια μου.. Σκέφτομαι δε μπορεί να συμβαίνει αυτό..
μα ποιος Έρωτας .. πες μου την αλήθεια..
μου δίνει το χέρι του. Με αρπάζει με δύναμη. Τα πόδια μου.. τρέμουν.. προσπαθώ να κοιτάξω αλλού.. τι συμβαίνει ρωτώ;;;
μπαίνω στη ζωή σου .. μου απαντά!
magicfariel
πηγή φωτογραφίας pixabay free photos
