Πώς να το πω τώρα.. Ας πάρω τη μορφή της φαντασμένης, ερωτευμένης γυναίκας και ότι προκύψει..
Μπορεί να έχω ζήσει
μεγάλους έρωτες, όχι πολλούς αλλά δυο-τρεις, κανένας όμως δεν ήταν ο άντρας της ζωής μου. Μου άφησαν απίστευτες αναμνήσεις, εμπειρίες, με έκαναν γυναίκα μπορώ να πω, όμως δεν είχαν αυτό το κάτι. Ποτέ δε με ενδιέφεραν τα λεφτά, ή τι δουλειά κάνει.. Μου ήταν αδιάφορο, μπροστά σε αυτό που ένιωθα! Στον έρωτα δεν υπάρχει πλούσιος και φτωχός. Υπάρχουν μόνο δυο ψυχές, δυο κορμιά και ο έρωτας. Τόσο απλά!
Πάντα μου άρεσαν τα παραμύθια. Οι ταινίες της εποχής. Τα φορέματα εκείνα τα μακριά, οι κρυφές οι γωνιές, το παράνομο, το μυστικό.. Ο Καζανόβας, απο τις αγαπημένες μου, όμως ακόμα και τότε, που δεν είχαν τις ανέσεις που έχουμε εμείς σήμερα, υπήρχε ο έρωτας, κάτω απο τις περούκες και τα φουρό! Τι ωραία.. Τι φοβερά.. Ο Ρομπέν των Δασών, τι ρομαντική ταινία. Μέσα στο δάσος, μέσα στη φτώχεια, ακόμα και μέσα στη βρώμα, υπήρχε ο έρωτας. Με τη Μίριαμ αν θυμάμαι καλά.. Ο Λύκος και το Γεράκι, παλιά ταινία, αλλά λατρεμένη. Είχα πάει τότε και σινεμά για να τη δω. Την ημέρα ο Λύκος ήταν άντρας και το βράδυ το Γεράκι γινόταν γυναίκα. Και αυτοί οι δυο αγαπιόντουσαν μεταξύ τους μέχρι θανάτου!
Αυτές μου ήρθαν πρώτες στο μυαλό, υπάρχουν και άλλες πολλές. Σε όλες όμως ο άντρας ήταν ο κυνηγός. Αγαπούσε με πάθος, έδιωχνε το κακό, διεκδικούσε με όλο του το είναι, ακόμα και με το σπαθί του, για να είναι με τη γυναίκα που τον αγαπά. Ακόμα και οι πιο σκληροί, και οι πιο άσχημοι, και οι πιο βάναυσοι, είχαν μια γυναίκα εκεί κάπου, να τους αγαπά! Να είναι τρελά ερωτευμένη μαζί τους. Χιλιόμετρα πάνω στο άλογο, βουνά, δάση, άγρια ζώα, τίποτα δεν ήταν εμπόδιο μπροστά σε έναν μεγάλο έρωτα!
Και αυτό θέλω να το ζήσω. Κάπως έτσι.. Γιατί υπάρχει. Είναι εκεί έξω. Ξέρει για εμένα. Με σκέφτεται. Αλλά, υπάρχει εκείνο το αλλά.. Πάντα θα υπάρχει εκείνο το αλλά... Και εξηγώ, πως η λέξη αυτή ανήκει στο σύγχρονο το κόσμο. Στο φανταστικό το δικό μου, στα παραμύθια, υπάρχει μόνο το όνειρο, οι επιθυμίες και ο έρωτας. Ο ατελείωτος ο έρωτας..
Και είσαι εσύ αυτός.. ο δικός μου Καζανόβας, ο ερωτιάρης ο άντρας, που κάνει εκεί τα μαγικά του και αναστατώνει τις ψυχές.. Το παραμύθι μου..
Και επιμένω.. θέλω να το ζήσω!
magicfariel
Φωτογραφία από Jorge Barahona από το Pixabay
