ήμουν νια, ελεύθερη και ωραία.. Σε μια εποχή, ξένοιαστη, όπου τα χαμόγελα και τα χασκόγελα ποτέ δε σταματούσαν.. Σε εκείνες τις στιγμές, που μόνο ο έρωτας ήταν πρόβλημα και η καψούρα!
Θυμάμαι το στέκι, μέρος συγκέντρωσης κάπου στη πλατεία.. Τα απρόοπτα ραντεβού με εκείνες τις παρέες, με τη μόνη σκοτούρα, σε πιο μαγαζί θα πάμε.. Ο χορός μέχρι τις πρωινές τις ώρες και ναι εσύ, κάπου εκεί να με κοιτάς, να θες να μου μιλήσεις, όμως πάντα να φοβάσαι, μήπως με ερωτευθείς και δε με ξεπεράσεις ποτέ..!! Ως ξωτικό τρελό και αλλοπαρμένο, ήρθα εγώ σε εσένα, θυμάσαι?? Ο τρόμος και ο φόβος.. χα χα .. τι ωραία..!! Ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα, for ever!!
Τα χρόνια πέρασαν, όμως εξακολουθώ, να θέλω τη νύχτα να γουστάρω και να περπατώ! Να χορεύω ακόμα ως το πρωί, με τις φοβερές μουσικές και να ανταμώνω εσένα, αυτόν τον φοβερό το τύπο! Οι άνθρωποι, τα γεγονότα, οι καταστάσεις μπορεί να αλλάζουν, όμως είναι επιλογή του καθενός, να κρατά γερά το παιδί που κρύβει μέσα του και να ζει έστω και ένα Σαββατόβραδο, όπως τότε, σε εκείνη την εποχή!
Ήμουν άτακτο κορίτσι και παραμένω και ας με φωνάζουν γυναίκα τώρα..
magicfariel
