Πόσα Φεγγάρια ακόμα..
θα σε γυρεύω κάπου εκεί ψηλά στον Ουρανό,
τα αστέρια κάθε βράδυ να ρωτάω
αν ποτέ κοντά σου θα βρεθώ!
Κάθε μέρα το Φεγγάρι όταν γεμίζει
έντονα σε σκέφτομαι συχνά
στην καρδιά μου το όνομά σου πάντα φωτίζει..
έντονα σε σκέφτομαι συχνά
στην καρδιά μου το όνομά σου πάντα φωτίζει..
μου θυμίζει τα μάτια σου τα λαμπερά.
Και φτάνει η στιγμή..
που το Φεγγάρι στέκεται ολόγιομο εκεί ψηλά
εκπέμπει ενέργειες μοιραίες
φουντώνει τα πάθη μέσα στην καρδιά!
που το Φεγγάρι στέκεται ολόγιομο εκεί ψηλά
εκπέμπει ενέργειες μοιραίες
φουντώνει τα πάθη μέσα στην καρδιά!
Είναι δυο νύχτες μες στο μήνα
που το Φεγγάρι επιβλητικά λαμποκοπά
μηνύματα κρυφά με βάζει να σου στέλνω
όμως απάντηση καμιά!
Το Φεγγάρι ξεκινά να αδειάζει
παρέα με τη λυπημένη μου καρδιά
μας πιάνει και τους δυο το μαράζι
που με απέρριψες για ακόμα μια φορά!
Αδειάζουμε παρέα
διώχνουμε μακριά όλα τα κακά
μα και πάλι στο ξεκίνημά του
εμφανίζεται η ελπίδα μαγικά
πως μια μέρα θα σε συναντήσω
και θα αγαπηθούμε παντοτινά!
Μα πόσα Φεγγάρια ακόμα
θα σε προσμένω.. υπομονετικά
τι και αν πέρασαν τα χρόνια
μόνο εσένα αγαπώ αληθινά!