Κάτι τέτοια σκέφτομαι τον καιρό αυτό!
Κάθε πόσα χρόνια τη βρίσκει;
ή το θέμα είναι παντοτινό;
Κάθε καλλιτέχνης χρειάζεται μια μούσα,
την απόλυτη πηγή της έμπνευσης, της φαντασίας και της δημιουργίας!
την απόλυτη πηγή της έμπνευσης, της φαντασίας και της δημιουργίας!
Του προσφέρει την ύπαρξή της όλη,
την ομορφιά της, τα νιάτα της και τον ενθουσιασμό,
Της προσφέρει έμπρακτα το έργο του, επιβεβαιώνει πως το όνειρο αυτό είναι αληθινό!
Της προσφέρει έμπρακτα το έργο του, επιβεβαιώνει πως το όνειρο αυτό είναι αληθινό!
Ο καλλιτέχνης είναι ερωτευμένος με τη μούσα του,
δίχως εκείνη δεν μπορεί να εκφραστεί,
να ζωγραφίσει τα μάτια της στον καμβά του,
να ταξιδέψει το μυαλό και το κορμί..
δίχως εκείνη δεν μπορεί να εκφραστεί,
να ζωγραφίσει τα μάτια της στον καμβά του,
να ταξιδέψει το μυαλό και το κορμί..
Η μούσα του τον λατρεύει, τον θαυμάζει και τον πιστεύει,
δίχως εκείνον δε λάμπει το πρόσωπό της,
είναι σίγουρα μαζί του, πολύ ερωτευμένη!
Ο καλλιτέχνης και η μούσα του,
ένα υπέροχο ζευγάρι,
ερωτευμένοι παντοτινά,
ζουν και υπάρχουν για αυτή την παραζάλη!
Το σύμπαν ζήλεψε έναν έρωτα μεγάλο,
έκοψε κάθε επαφή,
έφερε την απόλυτη καταστροφή,
υπέρμετρο εγωισμό και τίποτα άλλο!
έκοψε κάθε επαφή,
έφερε την απόλυτη καταστροφή,
υπέρμετρο εγωισμό και τίποτα άλλο!
Ο καλλιτέχνης έφτασε στην κορυφή,
πίστεψε πως θα έχει πολλές μούσες,
πέρασε από τότε, πολύς καιρός,
μα πάντα η σκέψη του σε εκείνη γυρνούσε!
πίστεψε πως θα έχει πολλές μούσες,
πέρασε από τότε, πολύς καιρός,
μα πάντα η σκέψη του σε εκείνη γυρνούσε!
Στα μάτια της, στα χείλη της, στο χαμόγελό της..
Η φλόγα της, το πάθος της, η χαρά της ζωής,
στον καλλιτέχνη άφησε το στίγμα της,
ήταν λόγος για να ζεις!
στον καλλιτέχνη άφησε το στίγμα της,
ήταν λόγος για να ζεις!
Η μούσα του πληγώθηκε, απογοητεύτηκε, μάχες όμως έδωσε πολλές..
Ήταν πολύ σκληρή η άρνησή του,
Κάτω εκείνη δεν το έβαζε,
Ο καλλιτέχνης επέμενε να διαγράψει εκείνο το χθες!
Κάτω εκείνη δεν το έβαζε,
Ο καλλιτέχνης επέμενε να διαγράψει εκείνο το χθες!
Μονάχος απέμεινε ο καλλιτέχνης,
με αμέτρητες μούσες στο σκηνικό..
όλες ίδιες είναι,
εκείνη όμως η μούσα είχε κάτι το μοναδικό!
όλες ίδιες είναι,
εκείνη όμως η μούσα είχε κάτι το μοναδικό!
Μονάχη απέμεινε και η μούσα
καλλιτέχνη άλλον δε θα βρει,
ποτέ δεν ήταν αυτός ο σκοπός της,
το κάρμα αυθόρμητα.. έγραψε την ιστορία αυτή!
ποτέ δεν ήταν αυτός ο σκοπός της,
το κάρμα αυθόρμητα.. έγραψε την ιστορία αυτή!
Αποφάσισα να γράψω το ποίημα αυτό,
αφιερωμένο σε ένα πρόσωπο πολύ ξεχωριστό,
που αγαπώ και θα αγαπώ αιώνια..!
αφιερωμένο σε ένα πρόσωπο πολύ ξεχωριστό,
που αγαπώ και θα αγαπώ αιώνια..!
Σκέφτομαι πώς ζωγραφίζεις.. δίχως τη μούσα σου; Πώς;