Επιστρέφεις και ξανά επιστρέφεις στα ίδια μέρη,
εκεί που κάποτε χαμογελούσες,
γυρεύεις πάντα την ίδια χαρά
θες να απολαύσεις ότι με τρέλα εκτιμούσες!
Μα τίποτα δεν ίδιο τώρα πια,
οι πίκρες ισοπέδωσαν τα πάντα όλα,
μα και στο ίδιο μέρος να βρεθείς ξανά
όλα τα συναισθήματα να θυμηθείς για ακόμα μια φορά..
δε ξέρω αν πάλι θα χαμογελούσες..
οι πίκρες ισοπέδωσαν τα πάντα όλα,
μα και στο ίδιο μέρος να βρεθείς ξανά
όλα τα συναισθήματα να θυμηθείς για ακόμα μια φορά..
δε ξέρω αν πάλι θα χαμογελούσες..
Εκεί που κάποτε σου δίνανε χαρά,
αγάπη και όνειρα τρελά,
εκεί σου τα πήραν όλα πίσω,
πιο πολλά της λύπης τα δάκρυα, τελικά!
αγάπη και όνειρα τρελά,
εκεί σου τα πήραν όλα πίσω,
πιο πολλά της λύπης τα δάκρυα, τελικά!
Σε πέταξαν γιατί το Εγώ ήταν πιο μεγάλο,
μα σε ξέχασαν, δεν είχαν από εσένα να πάρουν κάτι άλλο!
Επέμενες να επιστρέφεις, είχες πολύ αγάπη για να δώσεις..
μα κάθε φορά μόνη έφευγες, με άδεια την καρδιά..
τίποτα από τα παλιά δεν κατάφερες να σώσεις..
τίποτα από τα παλιά δεν κατάφερες να σώσεις..
Μα σε αγάπησαν, τόσες αναμνήσεις φτιάξατε μαζί,
μα πόσο εύκολα σε ξέχασαν, έγινε η απόλυτη η διαγραφή!
μα πόσο εύκολα σε ξέχασαν, έγινε η απόλυτη η διαγραφή!
Φτάνουμε στο σήμερα,
πέρασαν όμως χρόνια,
που το σύμπαν έκανε εμφάνιση τρελή,
πώς όμως να λιώσουν τόσα χιόνια;
που το σύμπαν έκανε εμφάνιση τρελή,
πώς όμως να λιώσουν τόσα χιόνια;
Αναρωτιέσαι αν θες να είσαι και εσύ εκεί,
στο μέρος που κάποτε έχασες όλη την ευτυχία,
είσαι σίγουρη πως ξανά θα πληγωθείς,
σκέψου, αξίζει να ψαχτείς..
ή μήπως να εξαφανιστείς..
πάνω από όλα η ψυχική σου η ηρεμία!
στο μέρος που κάποτε έχασες όλη την ευτυχία,
είσαι σίγουρη πως ξανά θα πληγωθείς,
σκέψου, αξίζει να ψαχτείς..
ή μήπως να εξαφανιστείς..
πάνω από όλα η ψυχική σου η ηρεμία!