Είναι από εκείνες που τη πάτησε το τρένο, που μέρα με τη μέρα, εξαφανίζεται από το λεξιλόγιό μας, που ξεθωριάζει ως συναίσθημα, ακόμα και ως σκέψη!
Τι να κάνω η έρημη, φταίω που γεννήθηκα πριν 44 χρόνια; Σε άλλες εποχές; Με αρχές και ήθος; Φταίω που τα δικά μου τα κριτήρια είναι τόσο απλά, τόσο ανθρώπινα, τόσο όσο χρειάζομαι για να αγκαλιάσω κάποιον ή όχι; Να κάνω παρέα με εκείνη την ύπαρξη που μου αρέσει και μου ταιριάζει! Να μη ξεχωρίζω το φτωχό από τον πλούσιο, όλοι έχουμε ψυχή!
Όλοι αξίζουμε έστω και μια ευκαιρία στη ζωή μας, για να αποδείξουμε, πως είτε η τσέπη είναι γεμάτη, είτε όχι, υπάρχουν μπέσα! Υπάρχει φιλότιμο! Άλλη άγνωστη λέξη στην εποχή που ζούμε.. Μπέσα; Τι είναι αυτό; Μανιτάρι μαγικό απαντώ!
Πολλές οι άγνωστες οι έννοιες, τα νιάτα ας ανοίξουν ένα λεξικό.. όμως και οι πιο μεγάλοι, εκείνοι που τις ξέχασαν, γιατί έτσι τους βόλεψε!
Εκτίμηση..
Υπάρχει πιο ωραίο συναίσθημα από αυτό; Έτσι δείχνουμε σε ένα πρόσωπο, το σεβασμό μας! Αποδεικνύουμε με μικρές πολύ απλές πράξεις, πως έχουμε αντιληφθεί, αποδεχτεί, αναγνωρίσει, τη προσπάθεια που κάνει κάποιος εκεί έξω, για να μας ευχαριστήσει, είτε επειδή το ζητήσαμε, είτε όχι.. Είναι ένα μαγικό ευχαριστώ, που στέλνει μηνύματα αγάπης και ανθρωπιάς..!
Μια φορά και ένα καιρό, γνώρισα έναν άνθρωπο πολύ φοβερό και τρομερό! Ήθελε να φτάσει στον ουρανό, να αγκαλιάσει τα αστέρια και το πέτυχε, επειδή έκανε όνειρα τότε, ποθούσε, αγωνιούσε, το ζούσε μέσα από πολύ μαγικές στιγμές! Ήρθαν έτσι οι καιροί, που άρχισε να βρέχει, να κάνει πολύ κακό καιρό, κανένα άστρο δε μπόρεσε να τον κρατήσει. Εξαφανίστηκε! Ισοπεδώθηκε!
Τους έδιωξε σχεδόν όλους από κοντά του! Όποιος τον αγαπούσε αληθινά όμως επέμενε! Δεν τον άφηνε να ξεχάσει, το πόσο ωραίος ήταν ο ουρανός, τότε! Πως θα μπορούσε να φτιάξει ένα νέο ουράνιο τόξο, έναν καταγάλανο ουρανό και αμέτρητα αστέρια, γιατί ο προορισμός του ήταν αυτός! Γεννημένος αστέρι!
Και μόλις είδε ξαστεριά, μόλις πήρε φόρα για να φτάσει εκεί ξανά, χάθηκαν όλα αυτά και άντε γεια! Επέστρεψαν του Βασιλιά οι αυλικοί, εμφανίστηκαν όλοι εκείνοι οι καθώς πρέπει ευγενείς, οι μάσκες βρήκαν πρόσωπα μονομιάς.. και μη γαλαζοαίματοι στα σπίτια τους!
Τι να κάνουμε βλέπω και τη σειρά τη γνωστή.. και κάνω συνειρμούς.. !
Εκτίμηση, τη λατρεύω τη λέξη αυτή! Τη νιώθω στο απόλυτο! Μου αρέσει όταν μου το δείχνουν, μου αρέσει ακόμα πιο πολύ όταν τη δείχνω! Νιώθω ωραία με τον εαυτό μου! Ντεμοντέ ξε ντεμοντέ, παραμένω εκείνη η κοπέλα, με το χαμόγελο και με τη καθαρή ψυχή!
Θέλω δίπλα μου να είναι εκείνοι, που γνωρίζουν τι πάει να πει σεβασμός, ανθρωπιά, φιλότιμο, ειλικρίνεια και πάνω από όλα πώς να συγχωρούν! Ουδείς αλάνθαστος.. σωστά;
Εκτίμηση.. ψιλά γράμματα για μερικούς..
magicfariel
Φωτογραφία από WILLGARD από το Pixabay